qazmaqcıq — kiç. Nazik qazmaq, kiçik qazmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qazmaqlanmaq — f. Qazmaq tutmaq, qazmaq bağlamaq, dib tutmaq. Qazanın dibi qazmaqlandı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəbir — is. <ər.> Ölüləri basdırmaq üçün xüsusi şəkildə qazılan çuxur: məzar, gor. Hər cümə axşamı <Zeynəb> ərinin qəbri üstə gedib, bir yekə mərəkə qurar. C. M.. ◊ Qəbri qazılmışdır – ölümünə az qalmışdır, ölümü yaxınlaşmışdır. Bir ayağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boraşum — (Astara, Cəlilabad, Lənkəran, Masallı, Yardımlı) bel ilə edilən şum ◊ Boraşum vurmax (Biləsuvar) – bel ilə şumlamaq. – Mən boraşumu payızda vurdum. Boraşum eləməy (Astara, Cəlilabad, Lənkəran, Masallı) – bel ilə qazmaq, belləmək. – Bu gün çoxlu… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dıtmıxlamax — (Qarakilsə) az az qazmaq. – Düsərinən dıtmıxlan, mən də gəlirəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eşmax — (Qax) qazmaq. – Yolun qırağını eşip qobı salıllar, sel gələndə hordan əxsin <axsın> … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kişgit — (Gədəbəy) yeri eşmək və ya qazmaq üçün hər iki ucu şiş yonulmuş ağac. – Kişgidin hanı, yaman kəngərrər var, gəl qazgınan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
löran — eləməg: (Bakı) torpağı dərin qazmaq. – Bu belin təfkeşi yaxşı olmədiginnən löran eləməg olmur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mərkiz — (Naxçıvan, Ordubad) əkin sahəsində, bostanda şırım açmaq, kiçik arx qazmaq üçün dəmir alət. – Biz bossan yerin mərkiznən qazarıx (Ordubad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
oyalamax — I (Göyçay) qazmaq. – Yeri oyalama, çıx get II (Şəmkir) yada salmaq. – Sən Allah, dərdimi oyalama … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
